Sınıfın küçüğü olmak nasıldı?

Okulların açılmasına az bir zaman kaldı. Çocuklarını ilkokula başlatmak istemeyen anne ve babalar rapor almak üzere polikliniğime başvuruyorlar. Anne ve babaların aklı ilkokula başlama yaşı ile ilgili olarak oldukça karışık. Gerçekten de  geçen yıl, bizim evde hangi ilkokula verelim sorunundan daha önemli bir sorun vardı: 30 Ekim doğumlu olan Çağın’ı 2010 doğumlularla birlikte mi okula yollayacaktık yoksa bir sene daha bekleyip 2011 doğumlu arkadaşları ile mi gönderecektik? O dönem oldukça düşünmüş, uzmanlara danışmış, Çağın’ın anaokulu öğretmenleri ve okul müdürü ile tek tek konuşmuş ve en sonunda 2010 doğumlular ile okula başlatma kararı almıştık. Kolay değil, oldukça zor bir karardı Barış ve benim için. Zor bir süreçti. Zihinsel olarak hazır olsa bile acaba duygusal olarak hazır mıydı? Peki ya her gün 100 km yol kat etmeyi, sabahın 06.30’unda uyanmayı fiziksel olarak kaldırabilecek miydi? Çok bilinmeyenli bir denklemdi bizim için.

En nihayetinde Çağın Eylül 2016’da yani 5 yaş 9 aylıkken ilkokul birinci sınıfa başladı.

Biliyorum ki aranızda bizim gibi ilkokula başlama yaşı konusunda kararsız kalmış olanlarınız oldukça çok. Sosyal medya mecralarında veya yüz yüze toplantılarda bu konuda çok soru soruyorsunuz.  Koca bir eğitim öğretim yılı geride kaldı ve ben deneyimlerimiz anca yazabiliyorum.

Şimdi, özetleyecek olursak….

Şaşırtıcı bir şekilde Çağın ilkokula çok kolay alıştı. Bunda okulunu ve arkadaşlarını çok seviyor olmasının rolü çok büyük tabii. Hatta okul açıldıktan sonra bana Çağın’ın okulla arası nasıl diye soran tüm arkadaşlarıma aynı yanıtı verdim: ‘’Harika! Sanki orada doğmuş gibi. ‘’ Pek çok arkadaşımız bize bu soruyu soruyordu çünkü  yakın çevremiz Çağın’ın  anaokuluna alışma sürecinin oldukça sancılı geçtiğini biliyordu.

Nadir birkaç gün dışında okuldan çok neşeli geldi hep. Okulda yaşadığı şeyleri uygun sorular sorunca öğrenebildik. Tüm bu olumlu şeylerde Çağın’ın kişisel özelliklerinin yanı sıra okulunun çok eğlenceli olmasının rolü büyük.

Okul, tüm yıl boyunca öyle eğlenceliydi ki Çağın çok erken kalkması gerektiği halde bir kere bile mızırdanmadı. Ki kendisi pek bayılır her bulduğu fırsatta mızırdanmaya.

Ödev konusuna gelince… Başlangıçta epey zorlandık. Niçin okuldan eve gelince oyun oynamak yerine ders çalışması gerektiğini anlamakta zorluk çekti. Okul açıldıktan sonraki ilk günler bu yüzden kavga gürültü ile geçti. Okuldan gelip oyun oynamak istiyordu. Biz de ders yapması gerektiğini, artık büyüdüğünü söylüyorduk. Ama sonra fark ettik ki oğlumuz ilkokul birinci sınıfa gitse de hala bir çocuk ve oyun oynamaya, bizimle baş başa etkin vakit geçirmeye  ihtiyacı var. Ne zaman ki bu durumu görüp, okuldan gelir gelmez ders yapması gerektiğini söylemekten vaz geçtik, o zaman pek çok şey yoluna girdi. Nasıl ki, biz de işten gelir gelmez hemen başka bir işe girişmek istemiyor, en azından bir süre kafamızı boşaltmak için sevdiğimiz bir şeyi yapmak istiyorduk aynı şekilde o da okuldan dönüşü eve gelir gelmez desr çalışmak istemiyordu.  Bu yüzden Çağın’ı okul dönüşü ders çalışmaya başlamak yerine sevdiği bir şeyi yapması konusunda teşvik ettik. Böylece bir süre sonra yavaş yavaş ödev/oyun dengesi kendiliğinden kurulmuş oldu.

Bir kez daha belirtmek istiyorum ki bunlar bizim kendi deneyimlerimiz. Her çocuk gelişim ve yaşam basamaklarını farklı hız ve şekilde çıkıyor. Gene aynı şekilde her okulun ve öğretmenin öğrenciye yaklaşımı farklı. Bu yüzden ilkokula başlama yaşı ile ilgili kararınızı alırken benim yazımı değil şunları göz önünde bulundurmanızı öneriyorum:

• Çocuğunuzun akademik veya fiziksel hazır oluşundan daha önce duygusal olarak hazır olup olmadığına bakın.
• Okulunuzun sizden önce küçük gitmiş öğrencilere yaklaşımını araştırın
• Çocuğunuzu vermeyi planladığınız öğretmenle bu konuyu konuşun
• Anasınıfı öğretmeni ile çocuğunuzun okula hazır olup olmadığını konuşun
• Daha da olmadı bir çocuk psikiyatri uzmanından görüş alın.