Öylesine geçen bir yıl

Bu gün 20 Ağustos Perşembe, doğum günüm benim… Kaç yaşımda olduğumu sormayın, çünkü pek alışamadım 30’dan sonra gelen rakamlara. Önce, geçen sene yaptığım gibi ” Otuz (?!) yaşında öğrendiklerim” başlıklı bir yazı yazacaktım, sonra vazgeçtim. Şöyle bir düşününce fark ettim ki bu yıl, bir öncekinin nerede ise tıpatıp aynısı geçmiş, dolayısı ile yeni öğrendiğim bir şey de yok. Geçtiğimiz bu bir yılda aynı şehirde yaşamış, aynı iş yerine gitmiş, aynı yolları yürümüşüm. Aynı şekilde akşamları yorgunluktan uyuyamadığım günler geçirmişim. Hatta şöyle bir hafızamı zorladım da bu yıl hayatıma yeni bir arkadaş bile eklememişim. Yani geride bıraktığım yaşta evrilmemiş, devrilmemiş, olduğum gibi kalmışım. Öylesine geçen bir yıl olmuş benim için.

Hala kilolarımdan ve selülitlerimden kurtulamamışım. Pişkin pişkin ” Ama ben böyle de mutluyum” diyemeyeceğim. Değilim çünkü. Ama  çok şükür ki yanımda sevdiğim adam, gözümün önünde hızla büyüyen bir evlat var. Halen yaratıcı, onarıcı, ilham verici olmaya çalışıyorum. Her sabah yataktan oflayarak kalksam da hafta sonları için planlar yapmaktan vazgeçmedim mesela. Vazgeçmedim iyiliğin gücüne inanmaktan hala….. İlham alacak hikayeler aramaktan da….Halen dilimde duam, kafamda bin bir plan var. Hep önüme bakacağım ben, biliyorum kendimi. Doksan yaşına gelsem de önüme bakacağım ve gözümdeki o ışık, o yaşama isteği hiç sönmeyecek….. Ne de olsa hayat kısa ve yapacak çok şey var.